beter bekend als een legale bezoek bij steenbakkerij Dumoulin
bij aankomst worden wij van harte welkom geheten door de zoon van de oprichter Joseph Dumoulin.
dhr Jan Dumoulin hij gaf ons de gelegenheid het huis te bekijken waar wat kranten koppen lagen over de historiek van het vervallen gebouw, en vertelde ons dat we via de struiken naar de machine kamers konden komen om daar het moois te fotograferen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag deze streek in de frontlijn, en vanaf de vrede moest er op grote schaal aan wederopbouw gedaan worden. In de door bommen doorploegde drassige gronden moesten opnieuw een drainageleidingen gelegd.
Om snel stenen te kunnen bakken werden door Joseph Dumoulin na de oorlog in de regio een aantal veldovens gebouwd. Daarvoor waren immers geen speciale gebouwen nodig. De familie Menu bouwde in Wijtschate een eerste ‘moderne’ steenfabriek met ringoven, en toen deze in 1926 met problemen kampte nam Joseph Dumoulin deze over. Hij specialiseerde zich al snel in de vervaardiging van keramische drainagebuizen en holle stenen voor gewelven en vloeren.
Het bedrijf werd in 1978 stilgelegd, maar zo goed als alle uitrusting en machines bleven bewaard. Van de gebouwen resteert de grote ringoven (Hoffmann-oven), het voorbewerkingsgebouw en het gebouw van de kleipersen, de twee hoge droogloodsen, een aantal gelijkvloerse droogloodsen, de smidse, de machinekamer met Ruston ééncylinder dieselmotor, en een zelzame vergasser (‘gazogène’) voor de productie van armgas. De kleiputten werden indertijd – tegen de zin van de eigenaar – voor een deel met afval gevuld. Op het terrein zien we ook nog een aantal smalspoortjes (décauville-spoor) met kipwagentjes gerecupereerd van wat aan het front achtergebleven was. De fabriek werd voor een deel op een Duitse betonnen bunker gebouwd.

Toen in de jaren 1960-1970 moderne tunnelovens in gebruik kwamen, en PVC-drainagebuizen ingevoerd werden, kon de steenbakkerij van Wijtschate niet meer volgen. Omstreeks 1975 sloot ze de deuren.
Het is vandaag één van de boeiendste sites in West-Vlaanderen, en ook een van de belangrijkste sites die getuigen van de steenbakkerijnijverheid in Vlaanderen.
Echter, ondanks alle pogingen om de site te redden en een nieuwe toekomst te geven, liepen alle initiatieven dood.

Bezocht in september 2020, 4 maanden later zagen wij berichten dat Jan Dumoulin op 83 jarige leeftijd is overleden